Zondag was het de 3e zondag in de Adventsperiode. Trudy de Ruiter hield onderstaande overweging. De lezingen die aan de overweging voorafgingen waren Jes. 61,1-2a; 10-11 en Joh.1,6-8; 19-20.

Er is in het Oude Testament geen profeet die meer gesproken heeft over de Messias dan Jesaja. Het lijkt wel alsof hij Christus al gezien heeft. Of Jesaja werkelijk over Jezus’ komst spreekt, daar zijn m.n. de Joden het niet mee eens.

Maar desalniettemin lezen we ook met Kerstmis uit Jesaja, Jesaja hoofdstuk 9, Want een Kind is ons geboren, Een Zoon is ons gegeven. U kent de tekst vast wel allemaal.

Vandaag is het nog niet zover. In de Evangelielezing horen we het verhaal van Johannes de Doper. Hij spreekt net als Jesaja over het licht. Het Licht staat voor God, het leven. Johannes kondigt de komst van de Messias aan. Hij kent hem nog niet.

Johannes is een gezant van God. Hij getuigt van het Licht om allen tot geloof te laten komen. Zijn positie is te vergelijken met die van Jesaja, naar wie Johannes ook verwijst als hij zegt: ´Ik ben een stem die roept in de woestijn: Maak recht de weg van de Heer.´

Ook Jesaja weet zich gedragen door Gods Geest. Hij voelt zich door God gezalfd. Hierdoor wordt hij geïnspireerd, weet hij de juiste woorden te zeggen, hij wordt enthousiast. Hij spreekt woorden die vanzelf uit zijn mond komen. Hij roept mensen op tot rechtvaardigheid, tot een leven zoals God dat bedoeld heeft. Keer op keer roept Jesaja hiertoe op, zonder ophouden.

Als Jezus zijn openbare leven begint leest Hij, in de synagoge van Nazareth, uit de boekrol van Jesaja, precies dezelfde tekst die wij ook zojuist gelezen hebben: De Geest van de Heer rust op mij daartoe heeft Hij mij gezalfd. Om aan armen de goede boodschap te brengen, om aan gevangenen vrijlating aan te kondigen en aan blinden het licht in hun ogen te geven, om verdrukten in vrijheid te laten gaan en een jaar af te kondigen dat de Heer welgevallig is.

Als Jezus de boekrol gesloten heeft zegt Hij: ´Wat ik jullie net voorgelezen heb, is vandaag in vervulling gegaan. Heden, op dit moment, in wat jullie van Mij horen en zien.´ Christus, de gezalfde, vol van de Geest van God, Zijn Vader, spreekt, werkt, geneest, net als zijn Vader.

Wie twijfelt aan Hem en zijn goede nieuws, lees mee, kijk mee, zoals Hij ook eens tegen zijn leerling Johannes zei toen hij het niet meer wist wie Jezus nu was. Jezus zei: ´Blinde mensen kunnen zien. Mensen die niet konden lopen, lopen rond. Mensen met een huidziekte worden beter, dove mensen kunnen horen. Dode mensen leven weer. Arme mensen horen het goede nieuws. Luister, lees, vertel deze verhalen door en laat zien wat het met je doet.´

Een echte christen is iemand die van deze Christus is, door zijn Geest bezield. Je kunt dan zelf ervaren wat Jesaja zei, de Geest des Heren rust op mij. Door deze Geest ontvangen we in dit leven al bevrijding, genezing, vergeving, troost, blijdschap.

´Maar…´, zult u misschien denken,´hoe werkt dat voor ons, vandaag. Wat is die bevrijding en het goede voor mensen hier en nu? Voor mensen die bijvoorbeeld gevangen zitten of ziek zijn, achtergesteld of uitgebuit worden. Voor mensen die hun huwelijk zagen stranden, die een geliefde verloren, kinderloos bleven?´
Dan moeten we denken aan Gods genade. Jesaja zegt dan: ´Om het genadejaar van de Heer te melden. Het is: je aan God toevertrouwen, durven loslaten en verliezen. Zo ervaar je ruimte en kun je ook anderen die ruimte gunnen en geven. Je kan het laten zien, het beleven, als bevrijde mensen zonder angst. Jezus bemoedigt ons. ´Als je durft verliezen, jezelf durft loslaten, dan zal je mijn wereld winnen´, zegt Hij.

Als je van genade hebt leren leven, als je je bevrijd weet, dan kom je los van allerlei vormen van negatief denken, praten, gedrag. En kun je, zelfs in de put van je problemen en bij de puinhopen van je leven, blij zijn met God de Heer. Je kunt rijk zijn met Zijn genade en liefde, je kunt opgewekt, respectvol en liefdevol omgaan met elkaar en met mensen om je heen.

Van genade leven is een leven als een echt vrij mens, een mens die vrij is om het goede te doen, die vrij is van zekerheden en verslavingen. Dat is leven met enthousiasme en bevlogenheid. Echt leven is een leven van liefde, geliefd zijn en van liefhebben. De liefde voor elkaar brengt ons werkelijk geluk en rust. Maar ze brengt ook onrust. Ze daagt ons ook uit en zet ons in beweging.

Het is dus ook een leven van vergeven. Als je je naaste vergeeft, hoe erg het ook is wat hij of zij gedaan heeft, dan bevrijd dat je zelf. Je negatieve gedachten raken naar de achtergrond, ondanks het verdriet dat er nog wel kan zijn.

Als wij zo leven, dan maakt dit een wereld van verschil.

Laten we daarom vol vertrouwen eindigen en op weg gaan naar Kerstmis met het laatste vers van Jesaja 61. Want zoals de aarde groen voortbrengt en een tuin het opgenomen zaad laat ontkiemen, zo laat de Heer God uw heil ontkiemen, uw luister voor het oog van alle volken.

Amen