Advent: een kwestie van aftellen of optellen?

Vanaf vandaag ‘mag’ het: elke dag een deurtje van de adventskalender openen en je laten verrassen met wat erachter zit. Ze zijn er in talloze soorten en maten: van traditionele adventskalenders met van die kleine chocolaatjes erin, tot de adventskaarsen die ik uit mijn jeugd ken, waarbij je iedere dag een streepje op een genummerde kaars verder liet wegbranden tot op het laatst op kerstavond er nog maar een klein stompje van over was. Maar tegenwoordig zijn er wel van elk zichzelf respecterend groot winkelbedrijf adventskalenders te verkrijgen, van de buurtsuper tot de HEMA en de IKEA. En net zo makkelijk van die hele decadente adventskalenders van een bekend parfumeriemerk, groot en luxe, met lichtjes erin. Of van juweliers met zelfs kleine sieraden verstopt achter de deurtjes. Of drankpakketten, met 24 verschillende wijnen of biertjes. Laat staan de Playmobil- of de Lego advenstkalender, vol met duur speelgoed. En wat te denken van de zogeheten kraskalenders, waarbij je kans maakt op grote geldprijzen! Waar zien we dan eigenlijk precies naar uit?

We tellen af naar Kerstmis. En we hebben nog maar net de grote uitverkopen onder de noemer ‘Black Friday’ achter de rug; de tijd waarin men koopjesjagen tot een kunst verheven heeft. Bovendien, heb je het in de gaten?: die Black Friday duurt tegenwoordig een hele week! Het lijkt wel alsof het steeds spectaculairder en steeds langer moet…
Toch voelt dat wat onbehaaglijk. Bevalt het wel, al die luxe? Willen we zo wel aftellen? Traditioneel tellen we nu af naar Kerstmis. De adventstijd is wat mij betreft toch eerder een tijd van optellen, van vooruit zien in de hoop en verwachting van een betere tijd die komen zal; meer nog dan door een oud verhaal achteromzien, naar een tijd die ver achter ons ligt. Schuilt de hoop op betere tijden eigenlijk wel in het verleden?

Wie het nieuws volgt, kent de uitspraak dat de toekomst alleen beter wordt als we leren van onze fouten… Dus nee, van achterom kijken worden we niet veel wijzer, tenzij we ervan leren natuurlijk.
We hebben het doorgaans nog nooit zo goed gehad als nu, de mens wordt ouder dan ooit tevoren en leeft over het algemeen welvarender dan ooit. Moeten we er dan juist niet voor zorgen dat die lijn zich voortzet en dat het in de toekomst nog beter gaat? Tenslotte is evolutie een weg vooruit, en niet achteruit.

Als we zo denken, dan gaan we er te gemakkelijk aan voorbij dat alles anders is, dit jaar. Het coronavirus houdt de wereld in zijn greep, het reist zolang wij reizen en het leeft en feest zolang wij, mensen, dat doen. We zijn genoodzaakt om Kerstmis drastisch anders te vieren dan we gewend zijn en dan we zouden willen. Net als vorig jaar…

En dus mag het vanzelf wel wat minder, dit jaar. Daarom tel ik op en niet af, begin ik verwachtingsvol aan de advent, in de hoop dat het uiteindelijk béter wordt en dat ons nog iets moois te wachten staat. En in het vertrouwen dat het Licht uiteindelijk doorbreekt, ook al is die toekomst nu nog niet zichtbaar. Ja, ik geloof oprecht dat de belofte van Zijn wederkomst waarheid worden zal. Omdat een wonder soms klein beginnen moet…

Adventskalenders

Dit jaar heeft de redactie niet zelf een digitale adventskalender in elkaar geflanst, maar we hebben ons beperkt tot de zoektocht naar die kalenders met een christelijke grondslag, terug naar de essentie. En ook die bestaan er in soorten en maten: papier en digitaal, voor kinderen en volwassenen. We hebben deze voor je gevonden: