Overweging van zondag 10 april jl., Palmzondag – door pastor Adolfs
‘HOSANNA HEYSANNA SANNA SANNA HO’ Onder het zingen van dit bekende lied uit de musical ‘Jesus Christ Superstar’ zijn wij deze viering begonnen. Het was een ‘vertaling’ van wat Jezus werd toegezongen bij zijn intocht in Jeruzalem.
Zojuist hebben wij het verhaal beluisterd van wat er toen gebeurde en wat Hem overkwam. Als een koning werd hij ingehaald. Het gewone volk zag Hem als een bevrijder van de gehate Romeinen, die hen onderdrukte. Het gevoel van onderdrukking schijnt van alle tijden te zijn! Met twijgen van de palmbomen, daar zal de naam ‘palmzondag’ wel vandaan komen, werd er gezwaaid. Wij zouden het nu waarschijnlijk met vlaggen doen. Op de grond werden mantels neergelegd, waar Jezus op de rug van een ezel overheen reed. Het paste helemaal in de stijl zoals eeuwen daarvoor koning Salomo was ingehaald. Het Hosanna was een uitroep als ‘Help ons’. Tussen haakjes: waar klinkt dit nu ook steeds weer?
Vandaag is het dus palmzondag, het begin van wat genoemd wordt ‘Goede Week.’ Er wachten ons nog dagen als Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen. Maar wij beginnen vandaag bij het begin, dus palmzondag.
Als ‘aanschouwelijk onderwijs’ laat ik u een ezel zien; deze komt uit de kerststal van onze St. Urbanuskerk. Ook nog een ‘ijzeren’ haan op ware grootte. Dit zijn twee symbolen die de viering van vandaag zullen ‘tekenen’. Ik kom er straks natuurlijk op terug.
Gisteren begon de jaarlijkse boekenweek. Lezen en horen vertellen is van wezenlijk belang voor ons bestaan. Dit boek hier is het meest verkochte boek, het zal wel niet het meest gelezen boek zijn: de Bijbel. Hieruit lezen wij deze week ook het verhaal over de laatste week van Jezus: van palmzondag tot en met Pasen. Om er ook ‘beelden’ bij te hebben heb ik nog meegenomen: deze video’s van de passiespelen van Tegelen, van de film ‘Jesus Christ Superstar’ en ‘The Passion’.
Donderdagavond a.s. kunt u op de televisie kijken naar The Passion, zoals deze dit jaar in Doetinchem is opgenomen. Het verhaal van de laatste week van Jezus wordt in ‘eigentijdse’ rollen door min of meer bekende acteurs gespeeld; liederen van bekende zangers zullen het spel begeleiden. Jezus, Maria, Petrus, Judas, Pilatus en dit jaar ook Maria Magdalena, en niet te vergeten het volk, trekken aan ons gezichtsveld voorbij. Door omstandigheden zal ik het donderdag moeten hebben van ‘uitzending gemist’, maar ik haal er naast het oorspronkelijke verhaal en de exegese, de uitleg ervan, altijd veel inspiratie uit.
Ja, en dan terug naar het verhaal van vandaag. Jezus zit op een ezel. In ons spraakgebruik is ‘als een ezel…’ niet vleiend bedoeld. Maar dit berust toch op een misverstand. Een ezel is standvastig en verzet ‘letterlijk’ geen stap als hij niet overtuigd is van een verbetering of vooruitgang. Wij kennen in dit opzicht de bekende uitdrukking ‘Een ezel stoot zich niet tweemaal aan dezelfde steen’. Misschien doet hij het zelfs niet eenmaal. En wij mensen…over ervaring gesproken! Jezus zit op een ezel: over bescheidenheid en dienstbaarheid gesproken! Niet op een paard, met alle respect voor dit dier, maar toch veelal een teken van macht en majesteit!
Dan nog de haan. Ik kreeg gisteren van een meisje uit de eerste communiegroep van dit jaar een zogeheten palmpaasstok. Hier staat hij voor de altaartafel. Zoals gebruikelijk siert een broodhaantje de bovenkant van de stok. Een eigenschap van een haan is dat hij kraait. Daar kun je wakker van worden en het is ook een waarschuwing om je attent te maken op wat om aandacht vraagt. De haan op onze kerktorens staat er ook niet voor niets! Deze stok is niet om zelf te houden, maar om te geven aan iemand die onze aandacht en respect verdient. Voor mijn stok weet ik vandaag iemand! Onze aanstaande eerste communicanten brachten de palmpaasstokken vóór de coronaperikelen altijd in groepsverband naar het Ziekenhuis Amstelland. Dit is uit het oogpunt van besmetting nu niet raadzaam, maat wie weet wat u misschien straks nog te wachten staat!
Jezus in het verhaal over deze week: van hero tot zero, van leve de koning tot kruisig Hem. Elke vergelijking gaat mank, maar wij kennen in onze mensenwereld toch ook deze ervaring: vandaag prijzen ze je de hemel in, maar als er iets gebeurt wat niet bevalt of tegenzit, dan laten ze je vallen als een baksteen. Maar wij gaan en blijven toch Pasen vieren: wij geven het, ondanks misschien heel veel, toch niet op. Wij moeten door het verhaal van deze week heen, maar wij verwachten Pasen, wij gaan het vieren! WORDT VERVOLGD!
Als teken van hoop en vertrouwen ga ik nu deze palmtakken zegenen en krijgt u er een uitgereikt. Aan het eind van deze viering zal het koor Aurora het lied uit ‘Jesus Christ Superstar’ van Maria Magdalena zingen: ‘I don’t know how to love Him.’ Van harte stem ik hiermee in!
Amen
N.B. Zojuist is bekendgemaakt dat er op Hemelvaartsdag op de televisie nog een tweede gedeelte van The Passion zal worden vertoond. Pasen en het directe vervolg komen dan aan bod!
