Het lam

– spiegelverhaal bij de woord- en gebedsdienst van zondag 15 januari 2023

Kort na de schepping waren alle dieren gelukkig en tevreden. Op eentje na; dat dier was treurig en teleurgesteld. Dat dier was het lam. De schepper merkte de teleurstelling bij zijn schepsel en vroeg: “Wat mankeert eraan? Waarom zijn alle schepselen zo vrolijk en laten ze opgetogen van zich horen en ben jij zo zwijgzaam en bedroefd?”
“Ach, mijn God, als ik het zeggen mag, waarom ben ik zo’n uitzondering tussen die duizenden anderen? Waarom gaf u mij niet, zoals de andere dieren een schild en wapen om me te verdedigen. Immers, de één heeft spitse horens, de ander scherpe klauwen, weer een ander een krachtige slurf of een gevaarlijke slagtand. Maar ik heb niets. Zoveel andere dieren kunnen wegvliegen, omhoog klauteren, wegduiken in de diepte van de zee, of vliegensvlug rennen. Maar wat kan ik?”
God hoorde het klagen van het hulpeloze lam welwillend aan en zei: “Dan mag je een wens doen. Kies maar of je klauwen wilt, of scherpe tanden of wat ook maar om tegenstanders te verscheuren of te verjagen.”
“O nee”, zei het lam, “dat wil ik niet. Ik wil niemand leed toebrengen, laat staan doden! Maar misschien wilt u mij dan die wapens geven die mij helpen om het leed dat mij wordt toegebracht te kunnen vergeten, om mijn lijden dragelijk te maken.”
“Dat is een verzoek dat ik niet kan weigeren”, sprak God. “Ik zal je de drie krachtigste wapens geven, waardoor je in tegenspoed niet ongelukkig zult zijn en zelfs in staat bent om het grootste kwaad te overwinnen. Dit zijn jouw wapens: zachtmoedigheid, toewijding en geduld.”