– overweging zondag 20 maart 2022, door pastor J. Adolfs
Evangelie: Lucas 13, 6-9
Aan het begin van deze viering hebben wij u allemaal een zakje met zonnebloempitten aangereikt. Daarna hebben wij hier voor het Mariabeeld twee kaarsen aangestoken in de kleuren blauw en geel. Dit vraagt natuurlijk om een verklaring: waarom? Mag ik dan de naam van een land noemen: Oekraïne.
Dit land is de grootste teler en leverancier van zonnebloemen: het is ook het nationale symbool. De kleuren blauw en geel van de kaarsen staan voor de kleuren van de nationale vlag van Oekraïne. Je moet wel ‘Een vreemde in Jeruzalem’ zijn als je niet weet wat momenteel in gedachten en gevoelens van ons mensen leeft. De oorlog (en zo wil ik het toch noemen!) die Rusland in Oekraïne momenteel voert, beheerst onze beelden en woorden. Wie zal hier vruchten van plukken?
Ik denk dat er alleen maar slachtoffers zullen zijn. En dan vooral aan de kant van Oekraïne. Het beeld van vluchtende mensen met kinderen aan hun hand, soms nog met een huisdier in hun arm en verder een koffer, tas of zak met in de haast bij elkaar gesleepte bezittingen meezeulend, staat op mijn netvlies geschreven. Dit kan voor niemand vruchten opleveren, integendeel.
Het evangelie van vandaag, waarvan wij een aantal verzen hebben laten horen, kan bijna geen toeval zijn. Jezus vertelt een gelijkenis, geen waargebeurd verhaal maar een soort van spiegel die ons wordt voorgehouden. Er wordt gezocht naar vruchten aan een vijgenboom, maar de wijngaardenier kan er geen vinden. Ondanks veel geduld verandert de situatie niet en een ‘logische‘ consequentie is natuurlijk ‘Hak hem om! Waartoe put hij nog de grond uit?’ Een reactie volgt dan van de wijngaardenier ’Laat hem dit jaar nog staan; laat mij eerst de grond er omheen omspitten en er mest op brengen. Misschien draagt hij het volgend jaar vrucht; zo niet, dan kunt ge hem omhakken.’
Als wij Oekraïne, van oorsprong een prachtig land, even mogen ‘vertalen’ als een vijgenboom, dan zijn de vruchten eraan momenteel ver te zoeken. Letterlijk en figuurlijk is er zoveel al beschadigd, dat een ‘opbloei’ niet zomaar te verwachten valt. Met alle dank voor de hulp die wordt aangeboden, vooral in de vorm van opvang en andere noodzakelijke voorzieningen om in de eerste levensbehoeften te voorzien, mag er toch wel gesproken worden van een regelrechte ramp. Is er dan geen kruid tegen deze ellende gewassen?
Hier heb ik in de ‘geest’ van het evangelie een zak met mest en een zakje met Pokon meegenomen. Sancties, veelal financieel van aard, en ‘uitsluitingen’ mogen als pogingen gezien worden om de vijand tot inkeer te bewegen. Tot op heden toe nog zonder veel direct resultaat. Omhakken dan maar?
Natuurlijk willen wij zoveel als maar mogelijk is een dreigende wereldoorlog voorkomen en proberen wij vooral via een zogeheten weg van diplomatie en overleg het tij te keren, maar vooruitzichten in positieve zin zijn nog ver te zoeken. ‘Omhakken’ in de zin van wapengeweld, in wat voor vorm ook, lijkt mij als verzet en bescherming van de kant van Oekraïne te rechtvaardigen.
Wat voelen wij ons machteloos, maar mogen wij blijven wij zoeken naar ‘mest’ om deze vijgenboom weer vrucht te laten dragen!
Over ‘mest’ gesproken: ik heb hier een folder in de kleuren van de vlag van Oekraïne waarin een inzamelingsactie wordt aangekondigd volgende week van gezamenlijke kerken in Amstelveen. ‘Waar, wanneer en wat?´ U kunt deze folder meenemen na de viering van de tafel in de hal.
Er is mij gevraagd om u nog meer mest of Pokon (wat een goed symbool trouwens) te laten aandragen. Hier komt het.
Vandaag, na een onderbreking door de corona, is er weer een mogelijkheid om brieven te kopen van de schrijfactie van Amnesty International en de werkgroep ´Aktie Vrijheidsbrief´. Het is een wereldwijde actie om via ambassades van een betreffend land amnestie te vragen voor mensenrechtenverdedigers. Goed Nieuws: in Tsjaad is amnestie verleend aan 44 mensen! In de hal staat een tafel met vertegenwoordigers die u graag te woord willen staan.
Een heel ander soort van Pokon en dan dicht bij huis: de chocoladeverkoop voor de herbouw van de St. Urbanuskerk. Ook hier vindt u in de hal folders over.
Paus Franciscus heeft een synode aangekondigd in Rome over zaken die onze kerk dichtbij de werkelijkheid van elke dag wil brengen. Hij geeft daar zelf goede voorbeelden van. Daartoe worden wereldwijd voorbereidingen getroffen, ook in ons land en ook in ons dekenaat. Dinsdag a.s. is er zo’n voorbereidingsbijeenkomst in de Titus Brandsmakerk. Ook hier liggen folders voor u klaar. Ook onze kerken hebben voeding nodig in deze tijd!
En tot slot mag ik nog uw aandacht voor de heiligverklaring van Titus Brandsma. Hij was priester-journalist in de 2e wereldoorlog en is omwille van zijn verzet in een concentratiekamp omgebracht. Er is een reis georganiseerd om zijn heiligverklaring in Rome bij te kunnen wonen. Het aantal plekken is beperkt, dus als u interesse heeft: neem de folder mee, die ook op de tafel in de hal ligt.
Persoonlijk beschouw ik al het voornoemde als mest en Pokon in situaties die vragen om aandacht, bloei en groei. Doe er uw voordeel mee, in Jezusnaam!
Leest u nog even in een onbewaakt ogenblik de tekst in uw liturgieboekje op bladzijde 13: uit het Handvest der Verenigde Naties, 26 juni 1945, San Francisco. Er is geen woord ‘Spaans’ bij!
Na al dit serieuze en terecht, nog als ‘uitsmijter’: morgen begint de lente en we hebben al voorproefjes gehad; het is vandaag internationale mussendag, bescherming van deze vogel gevraagd, en natuurlijk ook 020-010, dat de ‘beste’ mag winnen.
Amen.