PERSBERICHT NAMENS PAROCHIEBESTUUR Zondag 12 september 2021 werd er weer gekerkt in de St. Urbanuskerk. Dat was op drie dagen na exact drie jaar geleden nadat de kerk afbrandde. Een viering tussen de steigers. En voorlopig maar voor één keer. Maar het is wel een mijlpaal van jewelste gezet.

Daar er nog steeds covidregels gelden, is er slechts ruimte voor een select gezelschap dat, keurig op anderhalve meter, vaste plaatsen heeft toegewezen gekregen. Voor diegenen die niet zelf aanwezig kunnen zijn, wordt gezorgd voor een live-streamuitzending.

Een ontroerend moment bij de opening van de viering is wanneer de aanwezige koster op uitnodiging van pastoor Eugène Jongerden de Paaskaars komt aansteken. Dat die kaars de brand ongeschonden heeft overleefd mag een klein wonder heten. De koster was op de fatale dag de laatste die de (toen al brandende) kerk verliet.

Het aannemersbedrijf Nico de Bont heeft voor deze keer de eerste twee traveeën van het schip zodanig opgeruimd zodat er een viering kan worden gehouden. Hier zijn de stenen gewelven al teruggebouwd. Voor alle Amstelveners en in het bijzonder de kerkgangers is dit een symbolische en gedenkwaardige gebeurtenis, want het gebouw wordt eindelijk weer gebruikt waarvoor het ooit ontworpen is.

In zijn overweging wijdt deken-pastoor Jongerden uit over het belang om hier weer samen te komen, onder de bescherming van de teruggebouwde stenen gewelven. Wij zijn de hier een kerk opnieuw aan het bouwen zijn, in een tijdsgewricht waarin zoveel kerken juist leeglopen en moeten sluiten. Het is dan ook een feest voor de aanwezigen om de blik gedurende de viering weer over de nieuwe gewelven boven hen te kunnen laten dwalen en gezang te horen klinken vanaf de koorzolder. Vicevoorzitter Ad Verkleij benadrukt dat de herbouw alleen maar kon worden opgepakt omdat er brede support is in de samenleving en omdat iedereen met elkaar wilde samenwerken, over traditionele scheidslijnen heen. Anders was het niet gelukt.

Mensen die langskomen in het kader van de Open Monumentendagen, luisterden ademloos naar het relaas over de verrichtingen en vorderingen van al die vele vaklui die nu al meer dan anderhalf jaar, met ziel en zaligheid, boven in de kerk hebben staan ploeteren om dit resultaat te bereiken. We zijn er nog niet, maar we zijn al wel zover dat de eerste resultaten aan het publiek konden worden getoond.

Er wordt nu stug doorgewerkt. Eind 2022, begin 2023 moet het klaar zijn.